De druiven worden met de hand geoogst en voorgekoeld voorafgaand aan het vinificatieproces. Waarna ze met de hand gesorteerd worden om onrijpe druiven te verwijderen. De fermentatie vindt gedurende twee weken plaats in eiken tanks én in roestvrijstalen tanks. De malolactische gisting en rijping vindt plaats in houten vaten van 300 liter, gemaakt van Frans en Amerikaans eiken, voor een duur van 18 maanden. De wijnen worden individueel gevinificeerd om in te spelen op de behoefte van elke variëteit aan onverdeelde aandacht en om ervoor te zorgen dat de variëteitsexpressie goed naar voren komt. Voor het samenstellen van de blend wordt er een strenge proeverij uit de vaten gedaan. Er is voor een blend in Rhone-stijl gekozen om de harmonie tussen de drie variëteiten te waarborgen en om de ultieme balans te vinden tussen fruit, eiken extract en tannine.
Kleur Intens diep paarsrood.
Geur Rijpe en volle geur met bosbessen, amarenenkersen, trekdrop, chocoladerozijnen, een hint van vanille en zwarte peper.
Smaak: Krachtig, vol en intens van smaak met rijp donkerfruit van kersen en bessen en een vleugje specerijen, peper, laurierdrop en vanille.
Serveertemperatuur: 15-18 ℃
Serveren bij: Hertenbiefstuk met polenta en wilde spinazie, risotto met truffel en gerookte eendenborst, gegrilde zeewolf omwikkeld met Ibericospek op een puree van pastinaak en aardappel
Viognier
De Viognier druif is een witte druivensoort die vooral in de Franse Rhônevallei ten behoeve van de wijnbouw wordt aangeplant. Op de steile en beroemde wijngaarden van Condrieu is het de enige toegelaten druif. Wijn die van de Viognier wordt gemaakt is kenmerkend door haar boeket van zacht fruit en bloemen, laag zuurgehalte, kracht en is vrijwel altijd droog. Doorgaans wordt deze wijn jong gedronken. Onderwijl zijn er al wel successen geboekt met het maken van zoete “Late oogst” wijn.
Ook elders wordt deze De Viognier druif met succes aangeplant. In de Ardèche, maar ook in de Languedoc-Roussillon wint zij aan populariteit. In Zwitserland maar ook buiten Europa in Australië, Californië, Canada, Chili en Nieuw-Zeeland gedijt de druif goed. In Italië en Japan komt men haar in mindere mate ook tegen.
De oorsprong van de De Viognier druif was lange tijd niet duidelijk. Men vermoedt dat de Romeinen de druif vanuit Dalmatië naar de Rhône brachtten. Volgens een legende zou Keizer Probus dit in het jaar 281 gedaan hebben. Een andere legende vertelt dat de druif via de Rhône naar Beaujolais werd verscheept, maar precies bij het huidige Condrieu door plaatselijke rovers in beslag zou zijn genomen.
Ook de naamgeving van de Viognier is onzeker. Het meest aannemelijk lijkt de naam van de stad Wenen, Vienna, destijds een belangrijke Romeinse voorpost. Evenwel kan het afgeleid zijn van Gehennae “De weg naar de hel”, zinspelend naar de moeilijke groei van de druif.
De opbrengst van de Viognier is echter laag. Ten tijde van de druifluis-crisis eind 19e eeuw, was de opbrengst zo laag dat het vaak niet eens de moeite was om nog te oogsten. Daarna kampte men met de chaos van de Eerste Wereldoorlog. Tezamen was dit bijna de reden om de druif niet meer aan te planten.
Pas in 2004 werd middels DNA-onderzoek bekend dat de druif aan de rode Freisa-druif verwant is. Overigens bleek in dat zelfde onderzoek dat de Italiaanse druif Nebbiolo van deze zelfde Freisa afstamt.
In 1968 was er in de Rhônevallei slechts 14 hectare mee beplant. 15 Jaar later leefde de Rhône-wijnen helemaal op en zo ook de Viognier. In Condrieu, wat als thuishaven van de druif wordt beschouwd, groeide het beplante areaal van een schamele 8 ha in 1968, naar 20 ha in 1980 tot meer dan 100 ha in het jaar 2000.
[bewerken] EigenschappenVoorheen was de Viognier een vrij algemene druif. Nu is zij van een speciale klasse die het vooral in het noordelijke Rhône-gebied uitstekend doet.
Behalve een lage opbrengst en een moeilijke groei is de druif ook gevoelig voor meeldauw. Het heeft onregelmatige oogsten en de druiven kunnen alleen maar geplukt worden als ze precies volledig rijp zijn. Wanneer het oogstmoment te vroeg gekozen wordt blijven de aroma’s achterwege waardoor de wijn niet tot volledige ontwikkeling zal komen. Wordt het moment te laat gekozen dan blijkt de wijn te vettig en geparfumeerd. Het plukmoment wordt bepaald aan het suikergehalte in de druif wanneer het een potentieel alcoholgehalte van 13% kan leveren. De druif verkiest een lang groeiseizoen, doch gedijt ook goed in koelere gebieden.
De Franse Mistral heeft een bijzondere invloed op de wijngaarden in het noordelijk Rhône-gebied, de Septentrional. De wind tempert de temperaturen van het mediterrane klimaat. Zo komt het dat er twee stromingen van Viognier-wijnen zijn. De eerste is de “Originele” stroom en dat zijn dus de wijnen uit Condrieu. De tweede zijn dan alle andere Viogniers uit Frankrijk en de rest van de wereld.
[bewerken] Viognier en spijzenVanwege het aromatische en fruitvolle karakter zijn Viognier-wijnen zeer geschikt om te combineren met gekruide gerechten zoals uit de Thaise- of Vietnamese keuken. De subtiele bloemengeuren en de afwezigheid van eikenlagering zou het de sake bij de sushi kunnen vervangen. Eveneens kan de wijn goed samengaan met open Franse kazen. Met andere woorden: de Viognier levert een behoorlijk neutrale wijn die zich op fles goed ontwikkelt en bij veel gerechten laat aansluiten.
Mourvèdre
De Mourvèdre druif is een van oorsprong Catalaanse druivensoort, die in het Catalaans Mataro wordt genoemd, maar het meest bekend is onder de naam Monastrell.
Deze druif onderscheidt zich door haar kwalitatief goede tannine die rode wijn een lange levensduur geeft. Ze heeft hitte en vochtigheid nodig en is pas overtuigend bij een alcoholpercentage van minstens 12%. Jonge wijn heeft een bescheiden aroma, maar de wijn kan een zogeheten "bewonderende complexiteit" krijgen door het rijpen.
In Spanje weet men van de Monastrell-druif een divers gamma aan wijnen te produceren: voor snelle consumptie, voor opleg, droog, zoet en alles daartussenin. De Fransen gebruiken deze druif vooral als onderdeel voor bepaalde wijn vanwege de speciale eigenschappen. Vooral in de Rhône-streek.
In het Provençaalse Bandol gebruikt men deze druif weleens in pure vorm om kruidig-fruitige bewaarwijnen te produceren, maar wordt daar ook wel gemengd met Cinsault en Grenache.
Schrijf de eerste review